Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
12 listopada 2010 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Prawo
budowlane
Dz.U. 2010 nr 243 poz. 1623
Wyciąg z ustawy
z dnia 7 lipca 1994 r.
Prawo budowlane
Rozdział 6 Utrzymanie obiektów
budowlanych
Art. 61. Właściciel lub zarządca obiektu
budowlanego jest obowiązany:
1) utrzymywać i użytkować obiekt zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5
ust. 2;
2) zapewnić, dochowując należytej staranności, bezpieczne użytkowanie obiektu w
razie wystąpienia czynników zewnętrznych odziaływujących na obiekt, związanych z
działaniem człowieka lub sił natury, takich jak: wyładowania atmosferyczne,
wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska
ziemi, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych,
pożary lub powodzie, w wyniku których następuje uszkodzenie obiektu budowlanego
lub bezpośrednie zagrożenie takim uszkodzeniem, mogące spowodować zagrożenie
życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska.
Art. 62. 1. Obiekty budowlane powinny być
w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:
1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu
technicznego:
a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy
atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania
obiektu,
b) instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,
c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i
wentylacyjnych);
2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu
technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu
budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie
instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń,
osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji
przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów;
3) okresowej w zakresie, o którym mowa w pkt 1, co najmniej dwa razy w roku, w
terminach do 31 maja oraz do 30 listopada, w przypadku budynków o powierzchni
zabudowy przekraczającej 2 000 m2 oraz innych obiektów budowlanych o powierzchni
dachu przekraczającej 1 000 m2; osoba dokonująca kontroli jest obowiązana
bezzwłocznie pisemnie zawiadomić właściwy organ o przeprowadzonej kontroli;
4) bezpiecznego użytkowania obiektu każdorazowo w przypadku wystąpienia
okoliczności, o których mowa w art. 61 pkt 2;
5) okresowej, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego kotłów, z
uwzględnieniem efektywności energetycznej kotłów oraz ich wielkości do potrzeb
użytkowych:
a) co najmniej raz na 2 lata - opalanych nieodnawialnym paliwem ciekłym lub
stałym o efektywnej nominalnej wydajności ponad 100 kW,
b) co najmniej raz na 4 lata - opalanych nieodnawialnym paliwem ciekłym lub
stałym o efektywnej nominalnej wydajności 20 kW do 100 kW oraz kotłów opalanych
gazem;
6) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności
energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych w systemach klimatyzacji, ich
wielkości w stosunku do wymagań użytkowych o mocy chłodniczej nominalnej
większej niż 12 kW.
1a. W trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, należy dokonać sprawdzenia
wykonania zaleceń z poprzedniej kontroli.
1b. Instalacje ogrzewcze z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20
kW użytkowanymi co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce
znamionowej kotła, powinny być poddane przez właściciela lub zarządcę obiektu
budowlanego jednorazowej kontroli obejmującej ocenę efektywności energetycznej i
doboru wielkości kotła, a także ocenę parametrów instalacji oraz dostosowania do
funkcji, jaką ma ona spełniać. Kontrolę tę przeprowadza się w roku następnym po
roku, w którym upłynęło 15 lat użytkowania kotła, a kontrolę kotłów, które z
dniem 31 grudnia 2009 r. użytkowane są już ponad 15 lat, przeprowadza się do
dnia 31 grudnia 2010 r.
2. Obowiązek kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt
1 lit. a, nie obejmuje właścicieli i zarządców:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych;
2) obiektów budowlanych:
a) budownictwa zagrodowego i letniskowego,
b) wymienionych w art. 29 ust. 1.
3. Właściwy organ - w razie stwierdzenia
nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części,
mogącego spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia
bądź środowiska - nakazuje przeprowadzenie kontroli, o której mowa w ust. 1, a
także może żądać przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego
części.
4. Kontrole, o których mowa w ust. 1, z
zastrzeżeniem ust. 5 i 6, przeprowadzają osoby posiadające uprawnienia budowlane
w odpowiedniej specjalności.
5. Kontrole stanu technicznego instalacji
elektrycznych, piorunochronnych, gazowych i urządzeń chłodniczych, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, pkt 2 i pkt 6 oraz ust. 1b, mogą przeprowadzać osoby
posiadające kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją
urządzeń, instalacji oraz sieci energetycznych i gazowych.
6. Kontrolę stanu technicznego przewodów
kominowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, powinny przeprowadzać:
1) osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim - w
odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i
wentylacyjnych;
2) osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności - w
odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt 1, oraz do kominów
przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w
których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych.
7. Szczegółowy zakres kontroli niektórych budowli
oraz obowiązek przeprowadzania ich częściej, niż zostało to ustalone w ust. 1,
może być określony w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 pkt 2.
Art. 63. 1. Właściciel lub zarządca
obiektu budowlanego jest obowiązany przechowywać przez okres istnienia obiektu
dokumenty, o których mowa w art. 60, oraz opracowania projektowe i dokumenty
techniczne robót budowlanych wykonywanych w obiekcie w toku jego użytkowania.
2. W przypadku opracowania świadectwa
charakterystyki energetycznej budynku o powierzchni użytkowej przekraczającej 1
000 m2, który jest zajmowany przez organy administracji publicznej lub w którym
świadczone są usługi znacznej liczbie osób, jak dworce, lotniska, muzea, hale
wystawiennicze, świadectwo charakterystyki energetycznej powinno być umieszczone
w widocznym miejscu w budynku.
3. Właściciel budynku, z zastrzeżeniem art. 5
ust. 7, jest obowiązany zapewnić sporządzenie świadectwa charakterystyki
energetycznej budynku, jeżeli:
1) upłynął termin ważności świadectwa charakterystyki energetycznego budynku;
2) w wyniku przebudowy lub remontu budynku, uległa zmianie jego charakterystyka
energetyczna.
Art. 63a. (uchylony).
Art. 64. 1. Właściciel lub zarządca jest
obowiązany prowadzić dla każdego budynku oraz obiektu budowlanego niebędącego
budynkiem, którego projekt jest objęty obowiązkiem sprawdzenia, o którym mowa w
art. 20 ust. 2, książkę obiektu budowlanego, stanowiącą dokument
przeznaczony do zapisów dotyczących przeprowadzanych badań i kontroli stanu
technicznego, remontów i przebudowy, w okresie użytkowania obiektu budowlanego.
2. Obowiązek prowadzenia książki obiektu
budowlanego, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje właścicieli i zarządców:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych;
2) obiektów budowlanych:
a) budownictwa zagrodowego i letniskowego,
b) wymienionych w art. 29 ust. 1;
3) dróg lub obiektów mostowych, jeżeli prowadzą książkę drogi lub książkę
obiektu mostowego na podstawie przepisów o drogach publicznych.
3. Protokoły z kontroli obiektu budowlanego,
oceny i ekspertyzy dotyczące jego stanu technicznego, świadectwo charakterystyki
energetycznej oraz dokumenty, o których mowa w art. 63, powinny być dołączone do
książki obiektu budowlanego.
4. Minister właściwy do spraw budownictwa,
gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, wzór
książki obiektu budowlanego i sposób jej prowadzenia.
Art. 65. Właściciel lub zarządca obiektu
budowlanego jest obowiązany udostępniać dokumenty, o których mowa w art. 64 ust.
3, przedstawicielom właściwego organu oraz innych jednostek organizacyjnych i
organów upoważnionych do kontroli utrzymania obiektów budowlanych we właściwym
stanie technicznym oraz do kontroli przestrzegania przepisów obowiązujących w
budownictwie.
Art. 66. 1. W przypadku stwierdzenia, że
obiekt budowlany:
1) może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska
albo
2) jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu
mienia lub środowisku, albo
3) jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo
4) powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia
- właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3,
właściwy organ może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do
czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Decyzja o zakazie użytkowania
obiektu, jeżeli występują okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
Art. 67. 1. Jeżeli nieużytkowany lub
niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub
wykończenia, właściwy organ wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy
rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy
przystąpienia do tych robót i ich zakończenia.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do obiektów
budowlanych wpisanych do rejestru zabytków.
3. W stosunku do obiektów budowlanych
niewpisanych do rejestru zabytków, a objętych ochroną konserwatorską na
podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzję, o której
mowa w ust. 1, właściwy organ wydaje po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem
zabytków.
4. Wojewódzki konserwator zabytków jest
obowiązany zająć stanowisko w terminie 30 dni. Niezajęcie stanowiska w tym
terminie uznaje się za uzgodnienie.
Art. 68. W razie stwierdzenia potrzeby
opróżnienia w całości lub w części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi,
bezpośrednio grożącego zawaleniem, właściwy organ jest obowiązany:
1) nakazać, w drodze decyzji, na podstawie protokołu oględzin, właścicielowi lub
zarządcy obiektu budowlanego opróżnienie bądź wyłączenie w określonym terminie
całości lub części budynku z użytkowania;
2) przesłać decyzję, o której mowa w pkt 1, obowiązanemu do zapewnienia lokali
zamiennych na podstawie odrębnych przepisów;
3) zarządzić:
a) umieszczenie na budynku zawiadomienia o stanie zagrożenia bezpieczeństwa
ludzi lub mienia oraz o zakazie jego użytkowania,
b) wykonanie doraźnych zabezpieczeń i usunięcie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi
lub mienia, z określeniem, technicznie uzasadnionych, terminów ich wykonania.
Art. 69. 1. W razie konieczności
niezwłocznego podjęcia działań mających na celu usunięcie niebezpieczeństwa dla
ludzi lub mienia, właściwy organ zapewni, na koszt właściciela lub zarządcy
obiektu budowlanego, zastosowanie niezbędnych środków zabezpieczających.
2. Do zastosowania, na koszt właściciela lub
zarządcy, środków przewidzianych w ust. 1 są upoważnione również organy Policji
i Państwowej Straży Pożarnej. O podjętych działaniach organy te powinny
niezwłocznie zawiadomić właściwy organ.
Art. 70. 1. Właściciel, zarządca lub
użytkownik obiektu budowlanego, na których spoczywają obowiązki w zakresie
napraw, określone w przepisach odrębnych bądź umowach, są obowiązani w czasie
lub bezpośrednio po przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1,
usunąć stwierdzone uszkodzenia oraz uzupełnić braki, które mogłyby spowodować
zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska, a w
szczególności katastrofę budowlaną, pożar, wybuch, porażenie prądem elektrycznym
albo zatrucie gazem.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powinien
być potwierdzony w protokole z kontroli obiektu budowlanego. Osoba dokonująca
kontroli jest obowiązana bezzwłocznie przesłać kopię tego protokołu do
właściwego organu. Właściwy organ, po otrzymaniu kopii protokołu, przeprowadza
bezzwłocznie kontrolę obiektu budowlanego w celu potwierdzenia usunięcia
stwierdzonych uszkodzeń oraz uzupełnienia braków, o których mowa w ust. 1.
Art. 71. 1. Przez zmianę sposobu
użytkowania obiektu budowlanego lub jego części rozumie się w szczególności:
1) (uchylony);
2) podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności
zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne,
higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkość lub układ obciążeń.
2. Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego
lub jego części wymaga zgłoszenia właściwemu organowi. W zgłoszeniu należy
określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub
jego części. Do zgłoszenia należy dołączyć:
1) opis i rysunek określający usytuowanie obiektu budowlanego w stosunku do
granic nieruchomości i innych obiektów budowlanych istniejących lub budowanych
na tej i sąsiednich nieruchomościach, z oznaczeniem części obiektu budowlanego,
w której zamierza się dokonać zmiany sposobu użytkowania;
2) zwięzły opis techniczny, określający rodzaj i charakterystykę obiektu
budowlanego oraz jego konstrukcję, wraz z danymi techniczno-użytkowymi, w tym
wielkościami i rozkładem obciążeń, a w razie potrzeby, również danymi
technologicznymi;
3) oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
4) zaświadczenie wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności
zamierzonego sposobu użytkowania obiektu budowlanego z ustaleniami
obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostateczną
decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku
obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
5) w przypadku zmiany sposobu użytkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 2 -
ekspertyzę techniczną, wykonaną przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane
bez ograniczeń w odpowiedniej specjalności;
6) w zależności od potrzeb - pozwolenia, uzgodnienia lub opinie wymagane
odrębnymi przepisami.
3. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia
właściwy organ nakłada na zgłaszającego, w drodze postanowienia, obowiązek
uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich
nieuzupełnienia, wnosi sprzeciw w drodze decyzji.
4. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, należy
dokonać przed dokonaniem zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego
części. Zmiana sposobu użytkowania może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni, od
dnia doręczenia zgłoszenia, właściwy organ, nie wniesie sprzeciwu w drodze
decyzji i nie później niż po upływie 2 lat od doręczenia zgłoszenia.
4a. (uchylony).
5. Właściwy organ wnosi sprzeciw, jeżeli
zamierzona zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części:
1) wymaga wykonania robót budowlanych, objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia
na budowę;
2) narusza ustalenia obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego albo decyzji o warunkach budowy i zagospodarowania terenu, w
przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego;
3) może spowodować niedopuszczalne:
a) zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia,
b) pogorszenie stanu środowiska lub stanu zachowania zabytków,
c) pogorszenie warunków zdrowotno-sanitarnych,
d) wprowadzenie, utrwalenie bądź zwiększenie ograniczeń lub uciążliwości dla
terenów sąsiednich.
6. Jeżeli zamierzona zmiana sposobu użytkowania
obiektu budowlanego lub jego części wymaga wykonania robót budowlanych:
1) objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę - rozstrzygnięcie w
sprawie zmiany sposobu użytkowania następuje w decyzji o pozwoleniu na budowę;
2) objętych obowiązkiem zgłoszenia - do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 30 ust. 2-4.
7. Dokonanie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2,
po zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części nie wywołuje
skutków prawnych.
Art. 71a. 1. W razie zmiany sposobu
użytkowania obiektu budowlanego lub jego części bez wymaganego zgłoszenia,
właściwy organ, w drodze postanowienia:
1) wstrzymuje użytkowanie obiektu budowlanego lub jego części;
2) nakłada obowiązek przedstawienia w wyznaczonym terminie dokumentów, o których
mowa w art. 71 ust. 2.
2. Po upływie terminu lub na wniosek
zobowiązanego, właściwy organ sprawdza wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust.
1 pkt 2, i - w przypadku stwierdzenia jego wykonania - w drodze postanowienia
ustala wysokość opłaty legalizacyjnej. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
3. Do opłaty legalizacyjnej stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1, z tym że
stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu.
4. W przypadku niewykonania w terminie obowiązku,
o którym mowa w ust. 1, albo dalszego użytkowania obiektu budowlanego lub jego
części, pomimo jego wstrzymania, albo zmiany sposobu użytkowania obiektu
budowlanego lub jego części, pomimo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art.
71 ust. 3-5, właściwy organ, w drodze decyzji, nakazuje przywrócenie
poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.
Art. 72. 1. Minister właściwy do spraw
budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze
rozporządzenia, warunki i tryb postępowania w sprawach rozbiórek, o których mowa
w art. 67.
2. Minister właściwy do spraw budownictwa,
gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia,
sposób i warunki przeprowadzania oraz tryb postępowania w sprawach rozbiórek
obiektów budowlanych, wykonywanych metodą wybuchową.
3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
należy określić czynności właściwego organu prowadzącego postępowanie w sprawie
rozbiórki oraz obowiązki nakładane na właściciela lub zarządcę obiektu
budowlanego oraz warunki ich wykonania, mając na uwadze, że obowiązki te powinny
być technicznie uzasadnione i nie powodować nadmiernego obciążenia właściciela
lub zarządcy.
[hotelarze.pl ] |