Imprezy integracyjne
Imprezy integracyjne poprawiające komunikację wewnętrzną w
firmie i motywację pracowników są kosztem przedsiębiorcy. Musi mieć jednak
dowody potwierdzające charakter tych spotkań. Może to być na przykład program imprezy integracyjnej przygotowany przez
osoby odpowiedzialne za organizację spotkania czy lista pracowników biorących w
nich udział.
Interpretacja indywidualna, sygnatura: IP-PB3-423-556/07-3/DG
Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja
podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia
Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania
interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor
Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że
stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.11.2007r. (data wpływu
10.12.2007r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego
dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków na
imprezy integracyjne zorganizowane dla pracowników za koszt uzyskania
przychodów - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od
osób prawnych w zakresie uznania wydatków na imprezy integracyjne zorganizowane
dla pracowników za koszt uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 22
maja 2003r. o działalności ubezpieczeniowej. W związku z prowadzoną
działalnością Spółka podejmuje starania o stworzenie właściwej atmosfery w
pracy, integracji zatrudnionych pracowników wzmocnienie ich więzi z firmą a
także dbając o tworzenie dobrych relacji pomiędzy nimi, organizuje dla
pracowników spotkania okolicznościowe o charakterze integracyjnym, w których
uczestnictwo jest dobrowolne. Powyższe imprezy organizowane są dla pracowników
z poszczególnych działów jak również dla wszystkich pracowników spółki i
połączone są wspólną zabawą, konsumpcją, zawodami sportowymi, itp. Organizowane
spotkania mogą mieć również charakter szkoleniowo-integracyjny - część czasu
zajmują szkolenia w zakresie umiejętności związanych z wykonywanymi obowiązkami
służbowymi, w pozostałym czasie możliwa jest integracja uczestników. Powyższe
imprezy finansowane są przez Spółkę ze środków obrotowych a ich organizacja
wynika z polityki personalnej Spółki. Mają one przede wszystkim na celu poprawę
komunikacji wewnętrznej, wzrost poczucia wspólnoty, osiągnięcie lepszych
wyników w pracy oraz zacieśnienie więzi pracowników z firmą.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wydatki ponoszone na organizację spotkań integracyjnych oraz
szkoleniowo-integracyjnych dla pracowników Spółki, finansowane ze środków
obrotowych, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1
ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Jak uzasadnia Spółka stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego
1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są
koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16
ust. 1 powyższej ustawy. Przepis ten oznacza, iż istnieje możliwość zaliczenia
do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych
w ustawie, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi
przychodami pod warunkiem, iż zostanie wykazany ich związek z prowadzoną
działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego
przychodu. Zdaniem spółki, wydatki związane z organizacją spotkań
integracyjnych oraz szkoleniowo-integracyjnych dla pracowników ze środków
obrotowych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty
pracownicze na warunkach art. 15 ust. ustawy o podatku dochodowym od osób
prawnych. Ponoszone bowiem przez Spółkę powyższe wydatki związane są z
działalnością spółki i są ponoszone w celu zwiększenia jej przychodów. Mają one
na celu przede wszystkim budowanie korzystnej atmosfery, zawiązywanie oraz
umacnianie istniejących więzów koleżeństwa pomiędzy pracownikami oraz
wzmacnianie ich identyfikacji ze spółką jako miejscem pracy. Imprezy takie
służą zatem przede wszystkim celom spółki, bowiem zintegrowany zespół
pracowników, silnie zidentyfikowany z firmą oznacza większą wydajność oraz
poprawność wykonywanej pracy, co w rezultacie przedkłada się na efektywność
działalności, a w konsekwencji na osiąganie wyższych przychodów. Ponadto fakt
wystąpienia niekiedy w imprezie integracyjnej elementów szkoleniowych nie
pozbawia jej podstawowego celu, jakim jest wpływ na powstawanie przychodów
towarzystwa ubezpieczeń. Zdaniem spółki przyczynia się ona również do wzrostu
umiejętności swoich pracowników, co w konsekwencji prowadzi do lepszego
wykonywania przez nich obowiązków służbowych, a to z kolei wpływa również na
zwiększenie osiągniętych przychodów. Zachowany zostaje więc podstawowy warunek
uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jakim jest istnienie między nim a
osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego
wydatku na powstanie lub zwiększenie przychodu.
Ponadto zdaniem Spółki, organizowanie imprez integracyjnych stanowi
realizację ciążącego na spółce jako pracodawcy, obowiązku wynikającego z art.
94 pkt 10 Kodeksu Pracy, tj. podejmowania działań mających na celu wpływanie na
kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. Choć kodeks pracy
nie wskazuje w tym zakresie konkretnych form, jakie przyjmować powinny
działania pracodawcy, jednak zdaniem spółki uczestnictwo w nieformalnych
spotkaniach integracyjnych lub szkoleniowo-integracyjnych, stanowi obecnie
jedną z najefektywniejszych dróg do zapewnienia harmonijnej i bezkonfliktowej
współpracy przy wykonywaniu codziennych obowiązków służbowych.
Ponadto zdaniem Spółki nie jest dopuszczalne w świetle przepisów ustawy o
zakładowym funduszu świadczeń socjalnych finansowanie wydatków związanych z
integracją ogółu pracowników ze środków funduszu socjalnego. Przepisy
uzależniają bowiem możliwość przyznawania określonych świadczeń z funduszu
socjalnego od sytuacji życiowej i finansowej ich beneficjenta z czym nie mamy
do czynienia w przypadku imprez o charakterze integracyjnym, w których udział
brać mogą na równych zasadach i w tym samym zakresie wszyscy zatrudniani przez
spółkę pracownicy. W związku z powyższymi jedynym źródłem finansowania wydatków
związanych z organizacją imprez okolicznościowych j integracyjnych mogą być
środki obrotowe spółki, zaś z uwagi na wskazany powyżej związek istniejący
pomiędzy stopniem integracji pracowników a wysokością osiąganych przez spółkę
przychodów, wydatki te stanowić powinny dla Spółki koszt uzyskania przychodów
zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy.
Reasumując w opinii Spółki wszelkie koszty wydatkowane ze środków obrotowych
na organizację imprez integracyjnych, w tym imprez o charakterze
szkoleniowo-integracyjnym dla pracowników, które związane są z prowadzoną
działalnością oraz które wpływają na uzyskanie przychodów, mogą być w całości
zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o
podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie
oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art.
15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
(t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww.
ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia
przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem
kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów
uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu,
przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga
indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności
działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków
trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się
wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich
adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz
konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.
Kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują
przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i
diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.
Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci
organizacji dla nich imprez okolicznościowych (integracyjnych), lecz w każdej
sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, gdy
wydatki poniesione zostały na zorganizowanie imprezy okolicznościowej oraz
spotkań integracyjnych mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i
motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu,
poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między
pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie
przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których
mowa w art. 15 ust. 1 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, i mogą
zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak impreza
integracyjna nie służy takiemu celowi, a spotkania pracowników mają charakter
typowo rozrywkowy i konsumpcyjny, to w takim przypadku nie można uznać, iż
poniesione wydatki mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one
kosztu uzyskania przychodów.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że wydatki ponoszone na rzecz pracowników
ze środków obrotowych w związku z organizacją dla nich imprez integracyjnych
oraz szkoleniowo - integracyjnych są związane pośrednio z prowadzoną przez
Spółkę działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy, a przez to
zwiększenie jej efektywności, a to przekłada się na wysokość osiąganych przez
Spółkę przychodów. W związku z powyższym poniesione wydatki nie wykraczające
poza główny cel spotkania jakim jest integracja pracowników i nie mające
charakteru reprezentacji (okazałości czy wystawności) można zaliczyć do kosztów
uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych.
Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów
uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z
przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na
podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z
przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania
podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące
integrujący i motywacyjny charakter imprezy, (np. przykładowy program imprezy
integracyjnej przygotowany przez osoby odpowiedzialne za organizację spotkania,
listy pracowników biorących udział w spotkaniu itp.).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i
stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację
przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi
się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013
Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w
terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się
dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -
Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach
- art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi
organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił
odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego
wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność
są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w
Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10,
09-402 Płock.
* * *
sygnatura: IP-PB3-423-542/07-2/DG
Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja
podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia
Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania
interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor
Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że
stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.12.2007r. (data wpływu
07.12.2007r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego
dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków na
imprezę integracyjną zorganizowaną dla pracowników, kontrahentów oraz
przedstawicieli władz lokalnych za koszt uzyskania przychodów - jest
nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od
osób prawnych w zakresie uznania wydatków na imprezę integracyjną zorganizowaną
dla pracowników, kontrahentów oraz przedstawicieli władz lokalnych za koszt
uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka we wrześniu 2007r. zorganizowała imprezę o charakterze
okolicznościowo-integracyjnym z okazji otwarcia nowego zakładu produkcyjnego w
X. W imprezie integracyjnej brali udział pracownicy Spółki. Jednocześnie jednak
Spółka zaprosiła na imprezę niektórych swoich kontrahentów (zarówno tych,
którym Spółka sprzedaje swoje towary, jak i tych, od których kupuje materiały
oraz usługi), a także przedstawicieli władz lokalnych. Podczas imprezy
integracyjnej podawany był poczęstunek (zarówno w formie bufetu jak i serwowany
do stołów) oraz napoje. W celu urozmaicenia imprezy w jej trakcie był również
prezentowany program artystyczny. Spółka zapłaciła za imprezę integracyjną ze
środków własnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy koszt organizacji imprezy okolicznościowo - integracyjnej może zostać
zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o
podatku dochodowym od osób prawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia
przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem
kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Spółka uważa, że wydatki związane
z organizacja imprezy integracyjnej zostały poniesione w celu osiągnięcia
przychodu. Niewątpliwie bowiem na imprezie integracyjnej dochodzi do
integracji, która powoduje lepsze poznanie się pracowników. Dzięki takiemu
wydarzeniu w firmie poprawia się atmosfera w pracy, co pośrednio wpływa na
wzrost wydajności, a także jakości pracy. Jednocześnie dzięki imprezie
integracyjnej dochodzi do pogłębienia i polepszenia stosunków handlowych Spółki
z kontrahentami. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że istnieje związek
przyczynowo - skutkowy o charakterze pośrednim pomiędzy poniesionym wydatkiem
na zorganizowanie imprezy integracyjnej a osiągniętymi przychodami. Ponadto,
argumentem za zaklasyfikowaniem przedmiotowych kosztów do kosztów uzyskania
przychodu jest fakt, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy.
Przedmiotowy przepis zawiera koszty, które nie mogą zostać potraktowane jako
koszty uzyskania przychodu. W katalogu tym nie znajdują się koszty organizacji
imprezy integracyjnej. Zdaniem Spółki kosztów organizacji imprezy nie można
również zaklasyfikować do kosztów reprezentacji z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy
o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ze względu, iż pojęcie reprezentacji jest pojęciem nieostrym możliwe jest
takie działalnie podatnika, które jednocześnie łączy reprezentację np. z
reklamą. Przykładowo spot reklamowy wyemitowany w telewizji publicznej może nie
tylko reklamować produkt, ale również wywoływać pozytywne skojarzenia dotyczące
producenta związane z wrażeniem wystawności i okazałości producenta. Istnienie
elementu reprezentacji w takiej reklamie jest więc niezaprzeczalne. W takiej
sytuacji całe zdarzenie klasyfikuje się jednak jako reklamę (jej koszt jest
kosztem uzyskania przychodu), bowiem to właśnie cel w postaci reklamy przeważa,
podczas gdy reprezentacja ma zdecydowanie uboczny charakter. Jednocześnie
element reprezentacji nie zostaje wydzielony i w konsekwencji stanowi koszt,
mimo, że zgodnie z literalnym brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych nie powinien stanowić kosztu uzyskania przychodu.
Do podobnej sytuacji dochodzi w przypadku zorganizowanej imprezy
integracyjnej. Pomimo, że można się w niej dopatrzeć również działania o
charakterze reprezentacyjnym jest to jedynie efekt uboczny zorganizowania
imprezy, której zasadniczym elementem jest integracja pracowników. Dlatego
wydatki na imprezę integracyjną mają bezsprzeczny związek z działalnością
gospodarczą Spółki, a element poboczny, jakim jest reprezentacja nie może
spowodować zaliczenia całości kosztów związanych z organizacją imprezy
integracyjnej jako niebędących kosztami uzyskania przychodu. Tak restrykcyjne
podejście byłoby, bowiem nieuprawnione, gdyż podatnik, który poniósł koszty
związane znacząco z przychodem nie mógłby potraktować tych kosztów jako koszty
uzyskania przychodu ze względu na marginalnie występujący element
reprezentacyjny.
W rezultacie koszty poniesione przez Spółkę na organizację imprezy
integracyjnej, w świetle powyższej regulacji powinny zostać uznane za koszty
uzyskania przychodu jako odpowiadające definicji art. 15 ust. 1 oraz
niezaklasyfikowane w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych. Spółka wnosi o potwierdzenie, ze koszty poniesione przez nią na
organizację imprezy integracyjnej są kosztami uzyskania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie
oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają
art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15
ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z
wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów
uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu,
przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga
indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności
działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków
trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się
wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich
adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz
konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.
Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania
przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie
wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Do katalogu kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z
art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zaliczają się koszty reprezentacji, w
szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów,
w tym alkoholowych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu
"reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez
reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia,
związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka
Polskiego pod redakcją prof. S.D (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).
Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat
poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to przede
wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych
kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego
wizerunku podatnika lub ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych
warunków jej zawarcia. W praktyce za typowe koszty reprezentacji uznaje się:
- koszty związane z przyjmowaniem i utrzymaniem delegacji lub kontrahentów
krajowych i zagranicznych,
- wydatki na usługi gastronomiczne związane z poczęstunkiem uczestników
konferencji, posiedzeń organizowanych z okazji świąt branżowych, państwowych
i firmowych,
- wydatki na kawę, herbatę, napoje, alkohol służące podjęciu kontrahentów,
- wydatki na upominki dla kontrahentów, nagrody rzeczowe służące
reprezentacji, koszty produktów zużyte na degustacje.
Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania
swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu.
Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji
dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w
związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.
Na gruncie orzecznictwa przyjmuje się, iż zorganizowanie imprezy
integracyjnej dla pracowników firmy stanowi koszt uzyskania przychodu pod
warunkiem wykazania przez podatnika jego związku z przychodem i właściwego
udokumentowania. W każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego
spotkania. W przypadku, gdy wydatki poniesione zostały na zorganizowanie
imprezy okolicznościowej oraz spotkań integracyjnych mających na celu poprawę
komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników,
budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych
relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to
zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają
warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawie o podatku dochodowym od osób
prawnych, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak
impreza integracyjna nie służy takiemu celowi, a spotkania pracowników mają
charakter typowo rozrywkowy i konsumpcyjny, to w takim przypadku nie można
uznać, iż poniesione wydatki mają związek z przychodem, wobec czego nie
stanowią one kosztu uzyskania przychodów.
Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku
poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci
zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać
dowody dokumentujące integrujący i motywacyjny charakter imprezy, (np.
przykładowy program imprezy integracyjnej przygotowany przez osoby
odpowiedzialne za organizację spotkania, listy pracowników biorących udział w
spotkaniu itp.).
Z opisu stanu faktycznego nie wynika, że impreza, nazwana przez Spółkę
okolicznościowo - integracyjną z okazji otwarcia nowego zakładu produkcyjnego
miała charakter motywacyjny czy integrujący pracowników. Ponadto uczestnikami
takiej imprezy były osoby niezatrudnione w Spółce.
Zgodnie z powyższym poniesione przez Spółkę wydatki na zorganizowanie
spotkania - imprezy okolicznościowo - integracyjnej z okazji otwarcia nowego
zakładu produkcyjnego dla pracowników, kontrahentów oraz przedstawicieli władz
lokalnych, na którym zapewniono m.in. oprawę artystyczną, poczęstunek (w formie
bufetu i serwowany do stołu), nie mogą być uznane na podstawie art. 15 ust. 1
ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i
stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację
przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi
się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013
Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w
terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się
dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -
Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach
- art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi
organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił
odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego
wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność
są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w
Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10,
09-402 Płock.
źródło:
interpretacje.tmxp.pl
[red. hotelarze.pl -
02.04.2008] |